Η Εξέλιξη της Φωτογραφίας Φαγητού: Βελτιώστε τις Εικόνες των Πιάτων σας

Τους τελευταίους μήνες, έχω ξεκινήσει να επανεκδίδω παλιότερες αναρτήσεις του ιστολογίου μου. Όταν ξεκίνησα αυτό το blog, ο κύριος λόγος ήταν η αγάπη μου για τη μαγειρική και η επιθυμία μου να μοιραστώ αυτό το νέο πάθος με τον κόσμο, ειδικά με άλλους φοιτητές. Ωστόσο, δεν είχα ιδέα πόση σκέψη και προσπάθεια απαιτούσε η καλή φωτογραφία φαγητού, ούτε πώς να την επιτύχω. Αν ρίξετε μια ματιά στις πρώτες μου αναρτήσεις, θα διαπιστώσετε ότι στις περισσότερες φωτογραφίες ο φωτισμός και η σύνθεση ήταν παράξενα – για κάποιο λόγο, δεν ήξερα πώς να κάνω τις φωτογραφίες να φαίνονται ελκυστικές και επαγγελματικές.

Αν και απέχω πολύ από την τελειότητα, με πολλή εξάσκηση έχω βελτιωθεί σημαντικά. Γράφω στο blog μου εδώ και σχεδόν δύο χρόνια, και η διαφορά μεταξύ του ξεκινήματός μου και τώρα είναι πραγματικά απίστευτη. Ορισμένες αλλαγές στις συνθήκες της ζωής μου συνέβαλαν σε αυτή την εξέλιξη, επιτρέποντάς μου να παράγω πολύ καλύτερες φωτογραφίες φαγητού.

Καταρχάς, δεν είμαι πλέον φοιτήτρια. Αυτός είναι ίσως ένας τεμπέλικος δικαιολογητικός λόγος, αλλά παρόλα αυτά αληθής. Ως φοιτήτρια, μαγείρευα συχνά αργά το βράδυ, καθώς ανέβαλλα άλλες υποχρεώσεις. Αυτό σήμαινε ότι οι φωτογραφίες τραβιόντουσαν κάτω από τον άσχημο, τεχνητό φωτισμό της κουζίνας μου, κάνοντας τα πάντα να φαίνονται κιτρινοπράσινα και αλλοιωμένα. Τώρα, αν μαγειρέψω αργά το βράδυ, απλώς φροντίζω να κρατήσω ένα μέρος του φαγητού για να το φωτογραφίσω το πρωί. Εφόσον οι περισσότερες από τις νυχτερινές μου μαγειρικές περιπέτειες αφορούν συνήθως αρτοσκευάσματα, αυτό είναι απόλυτα εφικτό και με βολεύει πολύ.

Δεύτερον, η απίστευτη μητέρα μου μου χάρισε μια DSLR κάμερα τα περασμένα Χριστούγεννα και αυτό άλλαξε εντελώς τον κόσμο της φωτογραφίας φαγητού για μένα. Είναι αδιαμφισβήτητο: δεν αξιοποιείς πλήρως τις δυνατότητές σου στη φωτογραφία φαγητού αν δεν έχεις μια τέτοια κάμερα. Πολλοί λένε ότι μπορείς να τραβήξεις καλές φωτογραφίες και με μια compact κάμερα. Αυτό είναι αλήθεια, αλλά δεν θα είναι ποτέ σαν αυτές που θα τραβούσες με μια DSLR. Πλέον, φωτογραφίζω με μια Nikon D200 και έναν φακό 50mm f/1.8D, και η ζωή είναι ωραία – τουλάχιστον όσον αφορά τις φωτογραφίες φαγητού! Η δυνατότητα χειροκίνητου ελέγχου της έκθεσης, του βάθους πεδίου και της ισορροπίας λευκού είναι καθοριστική για τη δημιουργία εκπληκτικών εικόνων.

Τώρα, ας δούμε μερικές συγκρίσεις αναλυτικά. Αυτή η ανάρτηση είναι κυρίως για μένα, γιατί βρίσκω τις συγκρίσεις απολύτως συναρπαστικές, αλλά ελπίζω να την απολαύσετε κι εσείς! Είναι ένας εξαιρετικός τρόπος να κατανοήσουμε συγκεκριμένα λάθη και πώς μπορούμε να τα αποφύγουμε, βελτιώνοντας έτσι τις δικές μας τεχνικές.

Σύγκριση για Muffins: Η Μεταμόρφωση

Ωχ! Η πάνω φωτογραφία προέρχεται από μια ανάρτηση για ψωμί μπανάνας που έγραψα μόλις λίγους μήνες αφότου ξεκίνησα το blog. Η κάτω φωτογραφία είναι από μια ανάρτηση για muffins με μπύρα και μούρα που έγραψα πριν από τρεις μήνες. Ας απαριθμήσουμε τους λόγους για τους οποίους η πάνω φωτογραφία είναι τρομερή:

1. Τραβήχτηκε με κινητό τηλέφωνο, οπότε το μέγεθος του αρχείου είναι μικρό, με αποτέλεσμα μια κοκκώδη εικόνα μόλις μεγεθυνθεί σε ένα ευδιάκριτο μέγεθος. Οι αισθητήρες των κινητών συχνά δυσκολεύονται να αποτυπώσουν λεπτομέρειες με ακρίβεια, ειδικά σε συνθήκες χαμηλού φωτισμού.
2. Τραβήχτηκε κάτω από μια τυπική λάμπα κουζίνας, χωρίς καθόλου φυσικό φως. Αυτός ο φωτισμός κάνει την εικόνα να φαίνεται κίτρινη και τα muffins να έχουν μια πράσινη απόχρωση. Καθόλου ορεκτικά! Το τεχνητό φως συχνά έχει μια συγκεκριμένη θερμοκρασία χρώματος που αλλοιώνει τα πραγματικά χρώματα του φαγητού.
3. Η σύνθεση δεν είναι απαίσια, αλλά σίγουρα δεν είναι καλή. Είναι σε μια περίεργη γωνία και αρκετά “σφιχτή”, χωρίς να αφήνει το μάτι να αναπνεύσει ή να εξερευνήσει την εικόνα. Το κροπάρισμα είναι αδέξιο.
4. Η εικόνα δεν είναι ενδιαφέρουσα. Τα μόνα χρώματα σε αυτήν είναι το καφέ και τα ουδέτερα (εκτός από εκείνη την περίεργη πράσινη απόχρωση…) και μπορεί κανείς να διακρίνει περίεργα πράγματα στο παρασκήνιο που αποσπούν την προσοχή, όπως μια άσπρη επιφάνεια που δεν προσθέτει τίποτα.

Συνολικά, είναι μια πραγματικά κακή, κακή φωτογραφία που δεν αναδεικνύει το πιάτο.

Η κάτω φωτογραφία, ωστόσο, είναι αρκετά όμορφη και ελκυστική! Θέλω να απλώσω το χέρι μου στην οθόνη και να αρπάξω ένα από αυτά τα muffins. Ας απαριθμήσουμε τους λόγους για τους οποίους η κάτω φωτογραφία είναι υπέροχη:

1. Έχει τραβηχτεί με φυσικό φως! Αυτό είναι ίσως το πιο σημαντικό μάθημα που έμαθα τα τελευταία δύο χρόνια. Πάντα, μα πάντα, χωρίς συμβιβασμούς, φωτογραφίστε σε φυσικό φως! Κάνει τον κόσμο της διαφοράς στις φωτογραφίες σας. Επειδή τραβήχτηκε σε φυσικό φως, είναι πιο φωτεινή και τα χρώματα είναι πιο όμορφα και ζωντανά, αναδεικνύοντας την υφή και την εμφάνιση των muffins.
2. Η σύνθεση λειτουργεί άψογα. Αν και είναι μια απλή φωτογραφία μόνο με muffins σε ένα πιάτο, μπορείτε να καταλάβετε καθαρά τι βλέπετε και να δείτε όλα τα στοιχεία του πιάτου. Η τοποθέτηση είναι αρμονική και ισορροπημένη.
3. Το σκηνικό είναι καλά στημένο. Αν και το πιάτο έχει λεπτομέρειες με λουλούδια, είναι κυρίως λευκό, επιτρέποντας στα muffins να ξεχωρίζουν και να αντικατοπτρίζουν τον αληθινό τους χρωματισμό. Το λευκό φόντο λειτουργεί ως ένα καθαρό “καδράρισμα” που αναδεικνύει το θέμα.

Mexican Casserole: Από το Χάος στην Τέλεια Παρουσίαση

Και οι δύο φωτογραφίες απεικονίζουν το πιάτο μου Mexican Casserole. Ωχ! Δεν θέλω να φάω το χάος που εμφανίζεται στην πάνω φωτογραφία. Ας το αναλύσουμε:

1. Τι στο καλό είναι αυτό; Βλέπω ρύζι, βλέπω πατατάκια, αλλά δεν έχω ιδέα τι βλέπω συνολικά. Η σύνθεση είναι βαρετή και πολύ “σφιχτή”, χωρίς καθαρό κέντρο ενδιαφέροντος ή χώρο για το μάτι να περιπλανηθεί.
2. Πάλι ο φωτισμός! Το φως της κουζίνας ήταν αναμμένο, με αποτέλεσμα κιτρινωπό, δυσάρεστο στην όψη φαγητό. Τα χρώματα είναι θαμπά και δεν προκαλούν όρεξη.
3. Είναι βαρετό. Δεν υπάρχει τίποτα όμορφο σε αυτή τη φωτογραφία. Είναι ένα λευκό μπολ με ένα κουτάλι μέσα και η γωνία ενός σουβέρ στο παρασκήνιο. Μπουχου! Αυτά τα στοιχεία δεν προσθέτουν, αλλά μάλλον αποσπούν την προσοχή από το ήδη μη ελκυστικό φαγητό.
4. Η εικόνα είναι κάπως παραμορφωμένη λόγω του φακού της compact κάμερας και η εστίαση είναι περισσότερο στο μπολ παρά στο φαγητό, κάτι που είναι ένα συχνό λάθος των αρχάριων φωτογράφων.

Ωστόσο, η κάτω φωτογραφία είναι όμορφη και δελεαστική!

1. Έχει τραβηχτεί σε φυσικό φως! Φυσικό φως! Το οποίο είναι φωτεινό, καθαρό, ευκρινές και αναδεικνύει κάθε λεπτομέρεια του φαγητού. Αυτό είναι το κλειδί για ζωντανές και αυθεντικές φωτογραφίες.
2. Υπάρχει οπτικό ενδιαφέρον που δημιουργείται από το σχέδιο του μπολ, την κρέμα γάλακτος και τον κόλιανδρο. Με απλά λόγια, είναι όμορφη και πλούσια σε υφές και χρώματα. Τα πρόσθετα στοιχεία (props) έχουν επιλεχθεί στρατηγικά για να συμπληρώσουν το πιάτο.
3. Αν και δεν μπορείτε απαραίτητα να καταλάβετε τι ακριβώς είναι (μπορείτε ποτέ με ένα casserole;), μπορείτε εύκολα να διακρίνετε τα συστατικά: κρέμα γάλακτος, κόλιανδρο, πατατάκια, τυρί, ξαναζεσταμένα φασόλια, καλαμπόκι… Είναι ασφαλές, είναι ελκυστικό, και καλεί τον θεατή να το δοκιμάσει.
4. Η σύνθεση είναι συμμετρική και το βλέμμα σας εστιάζει στο φαγητό, όχι στο μπολ ή σε άλλα στοιχεία της φωτογραφίας. Η εστίαση είναι ακριβής και οδηγεί το βλέμμα στο κύριο θέμα.

Snickerdoodles: Η Τέχνη της Σύνθεσης και του Styling

Σε αυτό το σημείο της εξέλιξής μου στη φωτογραφία, ήμουν πολύ κοντά στο επιθυμητό αποτέλεσμα. Η πάνω φωτογραφία είναι από snickerdoodles κολοκύθας που έφτιαξα τον περασμένο χειμώνα, ενώ η κάτω είναι από απλά snickerdoodles που έφτιαξα για έναν αγώνα 5k αυτή την άνοιξη.

Πάνω φωτογραφία (Παλιά):

1. Αν και (επιτέλους!) τραβήχτηκε σε φυσικό φως, είναι πολύ σκοτεινή. Υπάρχουν πολλές σκούρες σκιές, και εγώ προτιμώ οι φωτογραφίες μου να είναι φωτεινές και καθαρές. Αυτό υποδηλώνει είτε ανεπαρκή έκθεση είτε κακή τοποθέτηση σε σχέση με την πηγή φωτός.
2. Επιτέλους δημιούργησα κάποιο ενδιαφέρον με τις κολοκύθες, αλλά η σύνθεση δεν είναι εντελώς σωστή. Είναι κομμένες έξω από την εικόνα τόσο ώστε να είναι λίγο δύσκολο να καταλάβει κανείς τι είναι, και θα μπορούσαν να είχαν χρησιμοποιηθεί καλύτερα για να δημιουργήσουν ενδιαφέρον και να προσθέσουν χρώμα, λειτουργώντας ως πραγματικά διακοσμητικά στοιχεία.
3. Υπάρχει πολύ πιάτο στην εικόνα. Θα έπρεπε να είχα χρησιμοποιήσει περισσότερα μπισκότα για να φαίνεται πιο γεμάτο – πάρα πολύ λευκό είναι βαρετό και δεν προσκαλεί το βλέμμα.

Κάτω φωτογραφία (Νέα):

1. Λευκό, φωτεινό, φυσικό φως με λιγότερες σκιές! Αυτό επιτεύχθηκε με καλύτερη τοποθέτηση του θέματος κοντά σε παράθυρο και ίσως τη χρήση ανακλαστήρων για να “γεμίσει” τις σκιές.
2. Τα snickerdoodles είναι από μόνα τους λίγο βαρετά – τα καφέ φαγητά είναι απλώς έτσι. Για να κάνω τη φωτογραφία λίγο πιο οπτικά ελκυστική, χρησιμοποίησα ένα πράσινο, patterned τραπεζομάντιλο. Τώρα δεν κινούμαι σε έναν κόσμο από καφέ και ουδέτερα χρώματα, αλλά υπάρχει μια ευχάριστη αντίθεση και βάθος.
3. Το κεντρικό διακοσμητικό στοιχείο δημιουργεί πρόσθετο οπτικό ενδιαφέρον χωρίς να αποσπά την προσοχή από το επίκεντρο της εικόνας, τα μπισκότα. Αυτό είναι το κλειδί στο καλό food styling – τα props πρέπει να αναδεικνύουν το φαγητό, όχι να το επισκιάζουν.
4. Η σύνθεση είναι καλή – έχει τραβηχτεί αρκετά μακριά ώστε να περιλαμβάνει όλο το φαγητό και να δημιουργεί μια αίσθηση πληρότητας και γενναιοδωρίας.
5. Η σχάρα ψησίματος είναι γεμάτη μπισκότα, κάτι που κάνει τη θέαση πιο διασκεδαστική και ορεκτική! Δίνει την αίσθηση της αφθονίας και της φρεσκάδας.

Και εσείς; Μοιραστείτε την εμπειρία σας!

Η διαδρομή στην ανακάλυψη της φωτογραφίας φαγητού είναι μια συνεχής διαδικασία μάθησης και πειραματισμού. Θα ήθελα πολύ να ακούσω τις δικές σας εμπειρίες και συμβουλές!

1. Είστε food blogger; Τι έχετε μάθει κατά τη διάρκεια της παρουσίας σας στο διαδίκτυο σχετικά με τη φωτογραφία και το food styling; Ποιες ήταν οι μεγαλύτερες προκλήσεις σας;
2. Είστε φωτογράφος; Ποιες άλλες συμβουλές έχετε για τους food bloggers; Ποια είναι τα μυστικά σας για να κάνετε το φαγητό να “μιλάει” μέσα από την εικόνα;
3. Ποιοι είναι οι στόχοι σας σε σχέση με το φαγητό/φωτογραφία για τον εαυτό σας; Υπάρχει κάποια συγκεκριμένη τεχνική που θέλετε να κατακτήσετε ή ένα είδος φαγητού που θέλετε να φωτογραφίσετε καλύτερα;
4. Ποιες είναι μερικές δημιουργικές τεχνικές που χρησιμοποιείτε για να κάνετε τις φωτογραφίες σας πιο ενδιαφέρουσες; Μήπως πειραματίζεστε με γωνίες, βάθος πεδίου ή props;

Εν πάση περιπτώσει, ελπίζω να απολαύσατε αυτή την περιήγηση στην περιπέτεια του blogging μου όσο κι εγώ! Υπάρχουν πάντα τόσα πολλά να μάθουμε σχετικά με το food blogging, είτε πρόκειται για τη μαγειρική, τη φωτογραφία, είτε το στήσιμο των πιάτων. Ανυπομονώ να δω πού θα βρίσκομαι σε ένα ακόμα χρόνο και ποιες νέες δεξιότητες θα έχω αποκτήσει. Η εξέλιξη είναι το πιο συναρπαστικό κομμάτι αυτής της δημιουργικής διαδρομής, και ελπίζω να σας ενέπνευσα να ξεκινήσετε ή να συνεχίσετε τη δική σας!